Leuke dingen op mijn PAd!

Afgelopen week kwam er een bijzondere opdracht op mijn pad! En dan bedoel ik er zo eentje waar je als ondernemer zo’n ernstig gelukzalig gevoel van kan krijgen. Wat ben ik dan tóch weer blij, dat ik geen niche heb! Hier heb ik al eens eerder over geschreven. Té veel kunnen, kan ook in je nadeel werken. Maar nu dus hélemaal niet….

Ik ben benaderd om een agentschap voor een fabrikant in China binnen EMEA handen en voeten te gaan geven. De product range dient vastgesteld te worden, mijn opdrachtgever is de Engelse taal niet helemaal machtig, ze begrijpen de (administratieve) handel en wandel binnen EMEA nog niet goed en contractueel komt er ook nogal wat om de hoek kijken. Ik heb deze ervaring wel, ben de taal machtig en kom zelf contractueel – later met behulp van een advocaat – ook heel ver.

Ooit heb ik me bij een opdrachtgever door het hele administratieve gebeuren binnen EMEA mogen worstelen. De financiële- en personeelsadministratie opgezet, inkoop- en verkoopvoorwaarden opgesteld en contacten onderhouden met de kantoren in de verschillende landen. Daarnaast wordt er met verschillende valuta en betalingstermijnen gewerkt maar bij grote orders zijn ook bankgaranties of LC’s zijn meer regelmaat dan uitzondering.

Destijds alles uitgezocht en op de rit gezet en daar pluk ik nu de vruchten weer van. Ga samen met mijn opdrachtgever het kunstje nog een keer doen!

Nu nog de 中國語文  leren….

A trip down memory lane

Uit zakelijk oogpunt ben ik vandaag eens gaan zitten om mijn opdrachtgevers van de afgelopen jaren in kaart te brengen. Wat zijn het er veel en wat een mooie herinneringen! Ook de diversiteit in werkzaamheden is mooi om aan terug te denken. En al die verschillende branches met hun eigen manier van aanpak. Grote en kleine organisaties met “grote” en “kleine” directeuren. Bij de ene opdrachtgever “apeserieus” en bij de ander no-nonse. Jurkje met hakken of spijkerbroek met sneakers. De diversiteit is groot, zo ook in mijn kledingkast. Met een kop koffie erbij, ben ik eens rustig terug gegaan in de tijd.

Eén van de meest bijzondere herinneringen is 11 september 2001 (9-11). Op het moment van de aanslagen op het WTC in New York, was ik in Utrecht aan het werk bij een Amerikaanse organisatie. Het heeft een grote indruk op iedereen gemaakt, maar mijn betrokkenheid met Amerika was wel erg groot op dat moment. Een zeer indrukwekkende en verdrietige ervaring.

Een leuke herinnering! Dat je wordt ingehuurd als secretaresse en na verloop van tijd ook achter de balie zit om de logistiek in een koel-vrieshuis in goede banen te leiden.

Of dat je begint als secretaresse voor 3 vennoten van een groot accountantskantoor en uiteindelijk eindigt met 6 van deze charismatische heren. Stuk voor stuk mooie persoonlijkheden met een prachtig klantenbestand.

Vanzelfsprekend mag er “eentje uit de boekjes” ook niet ontbreken. Ergens gaan werken als secretaresse en uiteindelijk gaan samenleven met de directeur. Wat een mooie periode; het kostte me wel de opdracht….

Opvallend…. Bij 85% van mijn opdrachtgevers werd ik gevraagd als secretaresse, maar werd ik na verloop van tijd ook gevraagd om de administratie te doen en vice versa.

Verbazend…. Dat je een HBO-opleiding in de mode volgt en eindigt als bedrijfskundig PA. Ook een goeie hè?

Dit allemaal schrijvende, realiseerde ik me dat er erg veel werkervaring van mij niet op mijn LinkedIn profiel stond. Heb hier destijds bewust voor gekozen. Het staat zo “pocherig” en veel opdrachten liepen tegelijkertijd, waardoor het nogal onoverzichtelijk zou kunnen worden. Vandaag heb ik besloten om mijn werkervaring toch aan te vullen. Niks pocherig; ik ben er trots op!

Vind je het leuk om mijn blogs als eerste te lezen? Abonneer je dan hier, dan ontvang je een e-mail zodra ik iets plaats.

Gouden bergen

Gevoelig onderwerp, toch wil ik het niet onbesproken houden. Om me heen hoor ik er veel over, maar lees er (te) weinig over. Het betreft hier de “gouden bergen” van recruiters.

Als freelancer reageer je regelmatig op mooie opdrachten die door een recruiter worden aangeboden. Social media (Twitter, Facebook) is een prachtig medium om nieuwe klussen te ontdekken, maar ook op LinkedIn is veel aanbod te vinden. Vaak wordt je ook rechtstreeks benaderd. Het laatste is natuurlijk prettig, het geeft een goed gevoel als ze je weten te vinden. Na een reactie van een freelancer volgt dan meestal het verzoek van de recruiter om je curriculum vitae toe te zenden.

Met veel enthousiasme maken we een motivatiebrief met het hoe en waarom ze juist jou moeten hebben. Je mailt deze (van geschreven brieven per post is zo goed als geen sprake meer) samen met je CV en dan gebeurt het. Of juist niet. En hier gaat het mis. Je hoort gewoon niets meer. Nog niet eens een bevestiging van de ontvangst van hetgeen toegezonden. Het zijn persoonlijke gegevens en daarnaast is er tijd en aandacht aan een motivatie besteed. Bevestig in ieder geval even de ontvangst van de mail, dat is het minste!

Enfin, na een week radiostilte klimmen we zelf in de telefoon. We recruiten de recruiter! Als het meezit weten ze met wie ze spreken, maar helaas moeten we ze maar al te vaak herinneren aan het feit, dat we onze persoonlijke gegevens hebben verzonden op die datum aan dat e-mailadres.  Dan gaan ze zoeken en – warempel – hebben ze je gevonden. Ze worden enthousiast; vaak nog nooit zo’n prachtig CV gezien en gaan je zeker meenemen in de procedure (die al lang en breed in gang is gezet en hoogst waarschijnlijk nog nét niet is afgerond). Hoopvol hang je op om vervolgens weer niets van ze te horen….. En daar zit je dan, bovenop je gouden berg! Er wordt veel beloofd en weinig gedaan.

Dames en heren recruiters, realiseren jullie je wel dat wij de intentie hadden om zaken met jullie organisatie te gaan doen? Wij zijn ook klanten; verdienen geld voor jullie! Een fijne bemiddelingsfee en vaak ook nog een percentage van het uurtarief voor een bepaalde periode. Ook freelancers hebben normen en waarden. We werken niet voor én bij iedereen. In tijden van schaarste blijven we (althans ik) kieskeurig. Daar zijn we ondernemers voor! Jullie mogen best blij zijn, dat we zo enthousiast reageren op een functie en dat we met jullie willen samenwerken. Persoonlijk heb ik meerdere keren opdrachten laten schieten, omdat ik slechte ervaringen heb gehad met het betreffende bureau wegens slechte communicatie en/of (te) laat betalen.

Let wel; ik scheer niet iedereen over dezelfde kam! Er zijn bureaus waar ik prima samenwerkingsverbanden mee heb en zij zullen zich zeker niet aangesproken voelen.

Communiceren is informatie halen en brengen! Laten we elkaar met respect blijven behandelen. Juist in deze tijd…. Mochten jullie geen tijd hebben voor effectief en respectvol communiceren, bel mij dan even. Prima secretaresse en communicatief zeer vaardig!

Zie hier de uitleg van recruitment (werving en selectie) op Wikipedia. Kernwoorden: strategisch, onderscheid, talent en directe impact op bedrijfsresultaten.

Overleven

Als ondernemer ben ik de afgelopen jaren betrokken geweest bij geweldige opdrachten en opdrachtgevers. Op veel verschillende vlakken ervaring opgedaan en bijzondere mensen ontmoet. Wat ik het belangrijkste vind, is dat ik veel leer van de mensen waar ik mee werk. Verschillende persoonlijkheden bieden verschillende mogelijkheden. Als PA heb ik het altijd nog gered om me daaraan – enige slippertjes daargelaten – aan te passen.

Dat ik zoveel ervaring heb op diverse werkvlakken, maakt het niet makkelijker om aan opdrachten te komen. Blijkbaar zien opdrachtgevers liever een niche. En die heb ik dus niet. Als je het positief bekijkt, heb ik eigenlijk veel niches en ben ik derhalve inzetbaar in de hele organisatie. Groot of klein.

Zo ben ik dus van tijd tot tijd “in between jobs”. Veel mensen worden daar zenuwachtig van, maar ik niet. Ik zie deze perioden als een mooie tijd voor het volgen van cursussen, het bijhouden van sociale contacten en vrijwilligerswerk. Stil zitten lukt niet, ik blijf altijd in de running.

Tegen de tijd, dat het gat in m’n financiële buffer in zicht is, ben ik meestal weer aan het werk! “Stilstand is achteruitgang” of “rust roest”. Die vliegers gaan voor mij zeker op.

Bezig, leren en vooral rustig blijven. Zo overleef ik “in between jobs”!